De tekst van het lied "geen kind meer" heb ik ook in de quilt gebruikt. Dit was dan ook zo'n beetje het laatste wat ik nog moest quilten. Ik heb op mijn bernientje bij de siersteken gezocht naar een patroontje gelijkend op de jeetjes van leah. En die stond er dus, met een beetje fantasie, ook wel bij. Als ik het met goed herinner 148. Omdat het bij de hartjes fout ging en ik later een mail van Ina
klik hier kreeg dat het misschien door de rondingen kwam, dacht ik toch echt dat het hier, met alleen maar rechte lijnen, wel goed zou gaan. Fout gedacht. Ja, natuurlijk gaat het proeflapje wel weer goed. En nee, ik trek niet aan het werk, ik laat de machine haar werk doen. En toch zijn de afstanden weer ongelijk.
In het groter geheel zie je er niets van terug, maar het stoort me wel.
2 opmerkingen:
Zo in het geheel is het mooi. Ik vind de steek heel goed in het plaatje passen zo!
Maar ik kan me je irritatie ook voorstellen. Vooral omdat het dan op het proefje wel goed gaat. Heel herkenbaar.
Ik doe een pleidooi voor de naaimachine ;-), het is een heel verschil of je er een proeflapje doorheen moet trekken met alleen ondertransport of een hele quilt. En dus is dit afstandverschil voor zo´n zware lap wel te verklaren. Ik denk dat je bijna het onmogelijke verlangt van de machine ;-). Een bijna industriële precisie op een lap die niet zoals in een fabriek computermatig gestuurd wordt... Ik vind het wel charmant hoor deze afstandverschillen en ze staan voor mij voor echt handwerk!
Een reactie posten