woensdag 30 maart 2011

Jopies dromenquilt

Tijdens de open dag van De Naaidoos in Nieuw Buinen stonden daar ineens 3 generaties naaisters in onze stand van Jopies. De jongste is pas 9 jaar jong! En ook zij maakt al blokken voor zieke kinderen, samen met haar moeder en oma. Dat vond ik zo'n prachtig gegeven dat ik de jongste telg de blokken liet zien die ik van hen had uitgezocht om daar een dromenquilt van te maken en het proces op mijn blog te laten zien, zodat zij kon zien hoe het in z'n werk gaat. Maar ook natuurlijk om te zien wat het resultaat is van al hun werk.

Dit verhaaltje schreef ik vorig jaar september op mijn blog. Nu kreeg ik gisteren bericht van Jopie dat deze dromenquilt is uitgegeven aan een meisje van 1 jaar dat is geboren met een ernstig hartfalen waaraan niets gedaan kan worden. Verder heeft ze een stofwiselingsziekte.

Het is zo fijn om ook te horen waar jouw dromenquilts terecht komen he. Daar doe je het immers voor.

Hieronder nog eens een foto van de quilt waar ik het over heb.


Stichting Jopies dromenquilt deelt dromenquilts uit aan ernstig zieke kinderen. Deze quilts worden allemaal door vrijwilligers gemaakt.
Voor verdere informatie verwijs ik jullie naar de blog, want als er nog meer vrijwilligers komen om deze mooie dekens te maken kunnen er nog meer kinderen getroost worden.

zaterdag 26 maart 2011

miniquilttentoonstelling in meppel geweest

Gisteren ben ik naar de miniquilttentoonstelling van het quiltersgilde in Meppel geweest.

Voor Liesbeth van quiltservice had ik de driehoeken meegenomen die ik voor haar had gemaakt voor de tentoonstelling in cannenburghjuni in Vaassen. Helaas ben ik vergeten deze op de foto te zetten. Wel heb ik bij haar nog transferpaper gekocht en ook mul en soluvlies.

En Liesbeth vond het nodig om me voor het maken van de driehoeken een prachtig pakketje met stof te geven. Ik mocht kiezen uit heel veel pakketjes. En omdat ze allemaal even mooi zijn heb ik direct maar de eerste gepakt. Binnenkort komen deze prachtige pakketjes ook in haar webshop. Zeker een aanrader. Er zaten in mijn geval 6 schitterende stofjes in. Allemaal verschillend van afmeting.

Maar goed, ik ging natuurlijk heen voor de tentoonstelling. Doordat de quiltjes natuurlijk allemaal klein zijn zie je heel veel in een korte tijd. Ik dacht dat Marjolijn er ook eentje had hangen en die kon ik niet vinden. Dus haar nog maar even gebeld. Logisch dat ik em niet kon vinden, want er hing geen miniquiltje van haar.



Wel heb ik de mini's van Dea gezien en natuurlijk op de foto gezet.

Ook die van Hannie vond ik prachtig en heb hier ook een foto van gemaakt. Ik vond het prachtig om Hannie haar werk nu eens in het echt te mogen bewonderen, want ik volg haar blog al lange tijd.

Al bij binnenkomst werd ik aangesproken door Maria. Zij is een vriendin van mijn schoonmoeder. Ze bleek nog Riny bij zich te hebben. Ook een vriendin van mijn schoonmoeder. Beiden kende ik omdat ze wel eens bij mij zijn geweest om te verven. Bleek dat ze met de trein waren, dus heb ik maar voor chauffeur gespeeld en ze thuis afgeleverd.

En omdat ik toen ineens toch in Hoogezand was nog maar even bij mijn schoonzusje langs die een kapsalon heeft. Zij had aan een klant verteld dat ik belang heb bij dekbedovertrekken en vorige week belde ze me dat zij daar een tas vol van had gekregen. Dus even een koppie thee en ik vertel dat ik in Meppel ben geweest. Zit er een klant in de stoel terwijl mijn schoonzusje vertelt over onze kleinkinderen. Zegt die klant: ik heb nog een vuilniszak met poppen in de auto staan. Die mag je zo meenemen. Dus vertrek ik weer met veel meer dan toen ik wegging.


Vergeet ik helemaal te laten zien welk quiltje van mij op te tentoonstelling hing. Het is eentje bovenaan met 2 rode en 1 groene stok. Ik heb deze watercolor genaaid op vliseline waar de vierkantjes al op getekend staan. Ooit gekocht bij quiltservice. Maar de grap is eigenlijk dat ik vanuit het midden naar de zijkanten steeds een streepje meer naar links heb genaaid. Dus iedere rij verder, weer een streepje eraf. En zo ook van boven naar beneden. Hierdoor is geen enkel vierkantje gelijk en onstaat er een golvende beweging. Het quiltje van Suus hangt eronder.

vrijdag 25 maart 2011

Mijn zoon vertrekt voor een jaar naar Japan


Mijn middelste zoon, Bard, studeert Japans in Leiden. En nu mag hij zijn studie een jaar in Japan vervolgen aan de universiteit van Nagasaki. Voor hem is dat natuurlijk fantastisch nieuws en wij zijn ook erg blij voor hem. Het is immers zijn droom die uitkomt. Toen hij vanavond belde met het goede nieuws vroeg hij wat ik wilde horen; het goede of het slechte nieuws. Dus ik zei: begin maar met het slechte. Dat was dat hij een jaar niet bij de verjaardagen en feestdagen aanwezig zou zijn. Toen wist ik natuurlijk al wat het goede nieuws was.


Nu Japan zo in het nieuws is, vroeg ik em ook maar direct hoever Nagasaki van Tokio verwijders is. Dat bleek 1500 kilometer te zijn. Hij vertrekt pas in september, dus we hebben nog genoeg tijd om aan het idee te wennen dat het nu echt gaat gebeuren.

donderdag 24 maart 2011

fair in Haren

Gistermiddag stond ik op een fair in Haren bij het verzorgingshuis Zonnehof.
Pas vorige week was ik hiervoor gevraagd dus had ik geen nieuwe dingen meer gemaakt. Was ook niet nodig, want ik had nog genoeg kaarten voor de verkoop en ach, je duikt in je voorraad quilts en neemt wat mee. Zo'n tafel is zo gevuld. De kaarten die ik verkoop zijn o.a. bewerkt met tyvek en het is altijd leuk om te laten zien hoe snel tyvek smelt.

Tussendoor ben ik ook nog bezig geweest met het vastnaaien van de slingertjes. En als je zo bezig bent heb je heel snel mensen die vragen stellen. Daarom vind ik het altijd leuk om op een braderie of zo te staan. De interactie met mensen. Ook mannen vinden het interessant om te zien wat je maakt en waar je mee bezig bent.

Bovendien hoor je vaak de leukste verhalen. Zo was er een vrouw die een verhaal vertelde over een griekse rok en dat ze nog zilver garen had liggen waar ze niets mee deed. Aan het eind van de middag kwam ze het garen brengen en liet ze de rok zien. Dan kwam er nog een vrouw die bleek mijn blog te volgen, waar ze terecht was gekomen via Ina haar blog . En dat zijn nu de dingen die zo'n dag zo gezellig maken. Anneke, zo heet de vrouw waar ik het over heb, reageert nooit op blogs, maar hopelijk doe je het nu wel. Anneke herkende me door de groene quilt waar ik mee bezig was.


Bovendien was de fair buiten dus konden we volop van de zon genieten. Mijn kraam stond dan wel onder een luifel, maar ik zat wel lekker in de zon. Ik had ook nog foto's van de rest van de fair gemaakt, maar die zijn zo licht geworden, daar zal ik jullie niet mee lastig vallen. De msnsen van Zonnehof hadden de tuin gezellig aangekleed. De staander op de voorgrond hadden zij er neer gezet.

maandag 21 maart 2011

oplossing gevonden

De quilt 'geen kind meer' heeft ruim een week aan de muur gehangen. Ik heb gemerkt dat het voor mij een goede manier was om te zien wat er nog aan de quilt moet gebeuren. Vooral 's avonds kon ik goed zien dat aan de linker kant een heel licht gekleurd vlak zat tov de rest. Er zat een licht groene vlak achtergrondstof in. Bovendien stond deze ietwat bol dus moest dat zeker nog gequilt worden. Maar vind daar direct maar een oplossing voor.

Afgelopen hadden we onze eerste bijeenkomst van de artgroep uit het noorden en daar legde ik dit probleem ook voor. Ina kwam o.a. met het idee om alles te echoën, maar dat zag ik niet zitten. Verder zag Marjolijn nog al wat stukje loszitten. Dus gisteren eerst maar eens aan de gang gegaan om alles na te lopen en dat wat nog los zat vast te naaien. Ook moesten rondom de fresia's nog wat spagettisteekjes genaaid worden. De piepkleine blaadjes van de stengel begonnen ook los te zitten. Hier zat alleen maar vlisofix achter. Dus die ook direct allemaal maar met de hand vastgestikt.

Herkennen jullie het dat je steeds het probleem voor je uitschuift en dan ineens de oplossing ziet? Dat overkwam mij dus met het groene vlak. Ineens wist ik het. Daar moeten ook jeetjes op. Alle verschillende kleuren garen wat ik had gebruikt waren vorige week al opgeruimd, maar om de een of andere vreemde reden lag er nog steeds een lockgaren van zwart met een gouden lurex draadje er doorheen. En dat was nu net het garen wat uitermate geschikt was om het lichte vlak donkerder te maken.

Dus voetje 43 van de bernina gepakt en de draad er doorheen gedaan. Een heel klein zigzagsteekje gebruikt, want ik had al eens eerder dit garen gebruikt samen met voetje 43 en ik wist nog dat het eigenlijk te dun is voor dit voetje. Ik heb het toch maar geprobeerd en zag al snel dat jeetjes maken met voetje 43 niet echt handig is. Want om jeetjes te naaien moet je steeds over dezelfde draad terugnaaien en dan zou dat wel erg dik worden.

Dus heb ik gekozen voor hele kleine slingertjes. Op te veel plekken werd het lockgaren niet meegenaaid, dus heb ik voor een kleine aanpassing gekozen. Eerst alle slingertjes genaaid met zwart garen. En nu naai ik het lockgaren met de hand vast. Het gaat niet snel maar werkt wel heerlijk ontspannend.

vrijdag 18 maart 2011

gel transfer / paper lamination

Tijdens de bijeenkomst voor de artgroep in het Noorden had ik een workshop voorbereid met gel transfer. Al doende kreeg ik reacties dat dit hetzelfde was als paper lamination. Zo zie je maar weer, dat een bepaalde techniek meerdere namen kent.

Het werkt als volgt:

Je scheurt een mooie pagina uit een tijdschrift
en je pakt een licht gekleurd lapje stof.

De stof smeer je in met matte medium en de pagina spuit je helemaal nat op de kant die je op je stof wilt drukken.

Dit doe je om ervoor te zorgen dat alles gelijk droogt.

Vervolgens leg je de pagina dus met de goede kant naar beneden op het ingesmeerde stof. Dan ga je er met een linoroller overheen, zodat het goed vast zit.

Dan laten drogen.

Als het droog is, ga je er met een schuurpapiertje licht overheen. Dan spuit je weer het geheel nat en dan kun je scrubben. Zo scrub je alle papier weg en is jouw pagina afgedrukt op het stof.

Ik heb deze techniek gezien op het filmpje:

donderdag 17 maart 2011

argroep zonder naam

Gisteren was het dan eindelijk zover dat we onze eerste bijeenkomst hadden van de artgroep uit het noorden. Direct deze eerste keer al waren we met 8 dames aanwezig en er hebben zich nog 2 aangemeld maar die konden deze dag niet komen.

We hebben allerlei ideeën uitgewisseld voor hoe we verder willen met deze groep en we hebben ons maar direct een paar doelen gesteld. Allemaal een quilt maken voor Veldhoven voor volgend jaar. En nog weer een jaar later willen we ook proberen om met de hele groep een expositie te kunnen regelen. Nou, als dat geen vooruitstrevende doelen zijn weet ik het ook niet meer.


Er was wat lekkers bij de koffie en 's middags hebben we een workshop gel transfer gedaan. Het bleek later dat dit dus hetzelfde is als paper lamination. Zo blijkt maar weer dat een bepaalde techniek diverse namen kan hebben. Voor de beschrijving van deze workshop zal ik even een aparte blog schrijven.

Natuurlijk was er ook een show and tell, maar deze foto's blijven onder ons.

Wat is het toch heerlijk om met virusgenoten een dag samen te zijn. Kennis delen, vragen wat je niet weet, kennis vergaren en vooral KIJKEN naar al dat moois.

zondag 13 maart 2011

quiltwerk is af

Ik heb geprobeerd jullie zoveel mogelijk te laten zien van het hele proces. En nu ben ik op een punt beland dat ik iets heel raars ga doen. Het quiltwerk is in eeste instantie af, maar misschien nog niet helemaal. De achtergrondstoffen heb ik niet gequilt. Dat zijn soms best grote stukken. En ik kan nu nog maar moeilijk inschatten of het ook quiltwerk vereisd. Daarom heb ik em op maat gesneden en wil em eerst biezen. Dan laat ik em een paar dagen uithangen en dan beslis ik wel of er nog meer moet gebeuren. Dat op maat snijden was weer een hele strijd. Door mijn oogproblemen gaat dat meestal fout. En ook nu weer.

Ik doe zo m'n best om het heel netjes te doen en toch mankeert er weer 2 cm aan. Dus maar weer gesneden met als resultaat dat niet meer alle delen mooi in z'n geheel getoond kunnen worden. Oh, wat haat ik het dat me dat steeds niet goed lukt. Enfin, hij is nu netjes op maat. De biezen gaan er om heen en de tunnels worden vastgezet. De achterkant vind ik vaak ook schitterend om te zien en nu helemaal met het vele verschillende quiltwerk.

zaterdag 12 maart 2011

slinger

Dan was er nog een leeg plekje met een mooi lapje dat nog om bewerking schreeuwde. Omdat je toch moet herhalen heb ik een mooie slinger op de stof getekend en deze bewerkt met de ketting die ik van Fien kreeg. Van te voren had ik de slinger ook getekend op doorzichtig papier zodat ik steeds kon controleren of het nog wel goed ging.

Het kost even tijd, maar dan heb je ook wat. Het voordeel van zo'n ketting is dat je niet alles kraaltjes vast hoeft te zetten, maar juist in de rondingen wat extra vastzet. En ik moet zeggen dat ik deze wel erg geslaagd vind.

vrijdag 11 maart 2011

eindelijk

De tekst van het lied "geen kind meer" heb ik ook in de quilt gebruikt. Dit was dan ook zo'n beetje het laatste wat ik nog moest quilten. Ik heb op mijn bernientje bij de siersteken gezocht naar een patroontje gelijkend op de jeetjes van leah. En die stond er dus, met een beetje fantasie, ook wel bij. Als ik het met goed herinner 148. Omdat het bij de hartjes fout ging en ik later een mail van Ina klik hier kreeg dat het misschien door de rondingen kwam, dacht ik toch echt dat het hier, met alleen maar rechte lijnen, wel goed zou gaan. Fout gedacht. Ja, natuurlijk gaat het proeflapje wel weer goed. En nee, ik trek niet aan het werk, ik laat de machine haar werk doen. En toch zijn de afstanden weer ongelijk.
In het groter geheel zie je er niets van terug, maar het stoort me wel.

donderdag 10 maart 2011

de jeetjes doen het goed

Om het quiltpatroon ook maar weer eens te herhalen, deze keer ook om de foto van mijn moeder. Nienke klik hier vroeg er al om. Ik was dus helemaal vergeten om jullie te vertellen welk nummer ik steeds gebruik. Het is nr. 80 van leahs blog. klik hier

woensdag 9 maart 2011

petticoat

Samen met mijn beide schoondochters ben ik vanavond naar de musical Petticoat geweest in Martiniplaza in Groningen. We hadden ons er al heel lang op verheugd, want de kaarten hadden we al maanden in huis.

Bij binnenkomst stond ons daar een leuke scooter op te wachten. Deze foto is wel genomen met de telefoon, dus zo mooi is ze nu ook weer niet geworden. Maar we kwamen al wel in de stemming van de jaren zestig. Heerlijk om weer helemaal terug te gaan in de tijd. Nou ja, ik moest toen ook nog geboren worden. Ik moest vooral lachen toen de blue diamonds heel even ter sprake kwamen met hun liedje "Ramona". Daar hadden de Monique en Anna dus nog nooit van gehoord. Verder goed uitgevoerde groningse humor. Lekker droog dus. En de typetjes werden uit gronings oogpunt ook zeer goed neergezet.

Ik was nog nooit eerder naar een musical geweest, maar omdat deze zich voor een groot deel afspeelt in Winschoten en er ook gronings in gesproken wordt, leek me dat echt leuk. En dat was het ook. Vooral knap om door mensen uit het westen van ons land gronings te horen praten.

Ik had mezelf van te voren al beloofd, dat als er een cd of dvd te koop zou zijn ik deze zou kopen. En gelukkig was die er al. Dus kunnen we nog es nagenieten. Daar verheug ik me nu al weer op.

We hebben de smaak dus goed te pakken en gaan nu op zoek naar een andere musical.

dinsdag 8 maart 2011

verdere bewerking

Op de beurs in Zwolle kocht ik van die mooie glittersteentjes. Een hotfix apparaat had ik al, dus nu kon ik direct aan de slag. Het kostte toch meer tijd dan ik verwacht had, maar het resultaat vind ik wel erg mooi.







De groene rondjes had ik vastgemaakt met vlisofix. Maar doordat je toch best lang met zo'n groot project bezig bent, begonnen ze toch wel los te laten. Eentje was zelfs helemaal verdwenen.Dus die heb ik eerst vastgezet. En om dat stiksel, precies daar waar de rondingen elkaar raken, heb ik de strasssteentjes vastgezet.


Een ander deel van dit gedeelte had ik met glittergaren genaaid in hetzelfde patroon. Maar daar kun je niet echt veel van zien, dus dat moest toch wel gepimpt worden. Van Fien kreeg ik o.a. een zakje met goudkleurige pailletjes dus die heb ik in de ronding vastgenaaid. Een tijdrovend werkje, daar was ik een hele middag mee zoet. Daar bovenop heb ik nog groene kraaltjes vastgezet. Al met al vind ik het wel erg kitscherig (schrijf je dat zo?) maar ik laat het eerst zitten. Het kan er immers zo weer afgehaald worden. Deze foto heb ik buiten gemaakt en daarom schijnt de zon er precies in.

maandag 7 maart 2011

waar heb ik dat aan te danken?

En weer bracht de postbode weer een vlop met lapjes. Tesamen zijn het wel een paar meter batikjes. Mijn favoriete stof. Bettina wist natuurlijk dat ze me daar blij mee kon maken, maar waarom ze voor sinterklaas heeft gespeeld is me een raadsel.

Ik heb ze al geaaid, en ze gaan zeer binnenkort aan de voorraad toegevoegd worden. Heerlijk is dat je uit zo'n grote voorraad kunt putten.

zaterdag 5 maart 2011

natuurlijk ben ik al veel verder


Het leuke aan het quilten van deze quilt is dat je steeds van naald en garen wisselt. Het is in ieder geval niet verstand op 0 en blik op oneindig. De ene keer lukt het beter om te bedenken hoe je iets gequilt wilt hebben. En zie je het even niet dan is er altijd wel weer een ander stuk dat gequilt wil worden. Inmiddels heb ik de bladdeeltjes van de fresia's met dmc garen geborduurd.

De achtergrond heb ik met knalgroenglitter garen bewerkt met spagettisteekjes. Aan de zijkant heb ik niet alles met steekjes bewerkt omdat dit handwerk is en ik niet het risico wil lopen dat wanneer ik de quilt op maat ga snijden er draadjes los gaan laten. Dus die doe ik wanneer de quilt helemaal gebiesd is. Op de handwerkbeurs zag ik een mooie suedeachtige groene stof die ik gekocht heb voor de bies. Dus dat is ook weer geregeld.
De onderste helft van de quilt is nu nagenoeg af. En ik krijg de indruk dat ook in het bovenste gedeelte niet echt heel veel meer hoeft gebeuren.

vrijdag 4 maart 2011

foute hartjes

Een paar jaar geleden kocht ik ook op de handwerkbeurs in zwolle een hele mooie zijden garen. Nog nooit gebruikt en nu kwam deze mooi van pas qua kleur. Omdat ik er nog nooit mee had gewerkt eerst maar op een proeflapje geprobeerd. Dat doe ik trouwens bijna altijd. Op het proeflapje zijn de steekjes mooi gelijk dus maar op de quilt naaien dacht ik. Oh ja, het gaat om steek 156 van de bernina.

De eerste 4 hartjes ging nog wel maar al vrij snel kreeg ik toch de indruk dat niet alle hartjes evenveel afstand van elkaar hadden. Dus de draden afgeknipt en kijken. Inderdaad, het verschil was wel groot. Nou ja, dat werd dus weer uithalen. Zal toch aan het garen liggen. Tenminste, dat dacht ik. Deze keer aurifill garen gebruikt en weer op het proeflapje geprobeerd. Ook nu ging dat goed.

Omdat je met dit soort acties heel langzaam naait maar in mijn geval ook nog rare rondingen moet maken, was ik al wel ver toen ik vernam dat mijn bernientje weer kuren kreeg. Ik wist nog heel goed wat voor prutswerk het uithalen was, dus nu toch maar doorgenaaid. Zij zijn nog steeds niet mooi gelijk, maar ik ga het echt niet weer uithalen.

donderdag 3 maart 2011

crazy driehoeken gemaakt

Liesbeht van Hulsteijn http://www.quiltservice.nl wil heel graag een gevelquilt maken voor de tentoonstelling in kasteel Cannenburgh in Vaassen. Alles hierover valt te lezen op de blog die Liesbeth hierover heeft gemaakt: http://www.quiltscannenburch.blogspot.com

In eerste instantie was het plan om de driehoeken van 25 cm te maken. Maar vanmiddag kwamen we er al snel achter dat dat toch te klein zou worden. Dus nu hebben we driehoeken gemaakt van 50 cm.


We hebben gebruik gemaakt van de gordijnstofstalen die Liesbeth al had verzameld en natuurlijk de leuke glitterstoffen om de driehoeken vrolijker te maken.

Ingeborg, Liesbeth en ik hebben de hele middag genaaid en het resultaat tot nu toe mag er zijn.


Het is niet mijn leukste werkwijze, maar soms moet je wat doen om een ander te helpen he. En het was erg gezellig om hier samen aan te naaien. Bovendien wilde ik graag zien wat Liesbeth nu precies van plan was, want als ik thuis aan de gang was gegaan had ik echt alle driehoeken gepimpt met kraaltjes, draadjes ed. Maar in zo'n gevelquilt zie je daar toch niets van terug. Dus alleen daarom was ik blij dat ik naar Frederiksoord was afgereisd.
Ik heb nog 9 ondergrondjes meegenomen zodat ik thuis verder kan gaan.

woensdag 2 maart 2011

kennen jullie deze?

Al een paar jaar heb ik dit apparaatje in huis en ik moet zeggen dat ik em toch wel met enige regelmaat gebruik. Het werkt eigenlijk net zoals een passer, alleen zit er nu een mesje aan ipv een potloodpunt. Het enige nadeel is eigenlijk dat ie niet hele kleine rondjes snijdt, maar verder werkt het perfect.

dinsdag 1 maart 2011

Yeh, mijn quilt mag hangen in Veldhoven

Eindelijk het verlossende bericht. MIjn quilt purple dreams mag hangen in Veldhoven. Hier alvast een heel klein stukje van de quilt

weer stof gekregen


Toen ik zondag terugkwam van de handwerkbeurs in Zwolle bleek dat mijn schoonzusje langs was geweest. Het leukste vond ik dat ze een tas met prachtige stoffen voor mij had achtergelaten. Een megalap babyrib in prachitge kleuren en nog zo'n grote lap batik in dezelfde kleuren. En dan nog een heel apart stuk stof in een niet te omschrijven kleur zo mooi.