donderdag 28 april 2011

QuiltPlus tweede bijeenkomst

Gisteren hadden wij de tweede bijeenkomst van onze artgroep in het noorden die gisteren dan ook een naam heeft gekregen. Aan het einde van de dag hebben we het nog weer over de naam gehad en vooral Marjan had enorm haar best gedaan met het verzinnen van een aantal namen. Helaas hebben haar hebben die het allemaal niet gehaald. Els, een van de 3 nieuwe leden, kwam met Quiltplus. Klinkt nationaal EN internationaal goed. Het gaat om quilten plus iets extra's immers. Helaas waren Tineke en Marjan niet meer bij het brainstormen over de naam wat ik voor Marjan zeker jammer vond. Daarnaast hebben we ook besloten om een yahoogroep voor de leden op te richten. Omdat er tijdens de bijeenkomsten nogal wat quilts voorbij komen die nog naar een tentoonstelling of wedstrijd worden gestuurd is het natuurlijk niet de bedoeling dat de foto's op een blog komen te staan.

Net als de vorige keer zijn we weer begonnen met een show and tell. En oh, wat leer je daar iedere keer weer veel van. En dan maakt het echt niet meer uit of je nog maar net geland bent in artland of ver gevorderd bent. Iedereen leert nog steeds. Wat ik zelf iedere keer zo heerlijk vind is dat al er iemand iets moois laat zien direct alle dames als bijen op de quilt aflopen om een van dichtbij te kunnen zien. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik wel voorop loop omdat ik het toch van dichtbij kan niet kan zien met m'n slechte ogen. Op de eerste foto kun je zien hoe we allemaal adembenemend luisteren naar Leny die uitlegt hoe ze haar quilt heeft gemaakt.

's Middags kregen we een miniworkshop van Marjolijn over het werken met folie. Voor mij was het compleet nieuw om te werken met grijze lijm en poeder als drager voor de folies. Heerlijk uitproberen van de verschillende lijmsoorten en ook erachter komen dat bv. de paarse folie wel werkt met de lijm uit een flesje maar niet met de poeder. Goud en zilver doen het overal goed mee. .

Ik zal hieronder even alle foto's in een rijtje zetten van de 2 dragers waar ik het over heb en van mijn proefjes die ik gemaakt heb.



Het leek me leuk om met deze mal een schijn van rondingen te krijgen door met de korreltjes lijm te werken. Maar dat werkte dus helemaal niet, wellicht omdat ik hiervoor paarse folie gebruikte. Dat kun je hieronder zien.


Dit is de grijze lijm uit het platte ronde doosje met een mal en tamponeerkwast aangebracht op katoenen velours. Vervolgens met 2 kleuren folie bewerkt. Paars en koper.


Dan de eerste lap maar weer gepakt en deze keer met de grijze lijm gestempeld en 2 rondingen met de lijm uit een flesje gemaakt om die met paars te kunnen accentueren.


Dan nog een geel lapje waar ik wat op geprobeerd heb.

zaterdag 23 april 2011

contrasten

Door de moord op de politieagent in Baflo is het hier in huis de afgelopen anderhalve week een zware tijd geweest. In bloggen had ik zeker geen zin, maar heb wel geprobeerd om alle blogs te blijven volgen. Daar komt nog bij dat het jongste kind van mijn dh met pasen is overleden op 5-jarige leeftijd. Nu 16 jaar geleden. Dat voelt voor hem moeilijker dan de datum zelf.

Vorig jaar waren mijn dh en ik 10 jaar getrouwd en kregen wij van de kinderen kaarten voor pinkproject. Zij spelen muziek van pink floyd. 2 Jaar geleden zijn wij al naar een concert geweest van het NNO dat muziek speelde van Pink Floyd en dat was zo ontzettend mooi dat wij ons hier, juist in die moeilijke dagen, enorm op verheugden. Helaas werd zaterdagavond bitter weinig van het bekende muziek gespeeld, maar juist van dat psychydelische muziek waar ik niet van houd.

Monique, mijn schoondochter, had vrijkaarten geritseld voor de Mattheüs Passion, wederom gespeeld door het NNO. Het was altijd mijn wens om dit eens te zien/horen, en nu met die vrijkaarten was dat een prachtige kans. Dus wat muziek betreft vond ik contrasten wel erg verschillend.

Op stofgebied ben ik tussendoor wel veel bezig geweest. Allerlei experimenten gedaan, maar het bloggen daarover komt vanzelf als de rust ik weergekeerd.

dinsdag 5 april 2011

Dromenquilt gequilt


Vorig jaar oktober waren Jacq en Marian hier een paar dagen te logeren. Jacq nam toen een dromenquilt mee voor Jopies om door mij gequilt te worden. Zo quilt ik vaker tops voor deze stichting. Hiermee verdelen we de taken. De een maakt nu eenmaal liever een top en ik quilt liever.

Het is wel iets waar ik tijd voor moet vrijmaken, want ik ben er toch wel een paar dagen mee bezig. Dan moeten wel de werktafel opgeruimd zijn om te kunnen dubbelen. ZO'n tafel ligt veel sneller vol dan dat ie opgeruimd is. Maar dat zal wel herkenbaar zijn. De top was ontzettend netjes genaaid en gestreken; dat scheelt mij echt een heel hoop tijd en bovendien quilt dat veel makkelijker.

Voor het quilten heb ik een dikke map waar ik iedere keer een ontwerp uit kies passende bij de quilt. Deze top gaf mij al direct de indruk voor een jongen bestemd te zijn, dus dan moeten er geen bloemetjes op gequilt worden.

zondag 3 april 2011

MeerArt in Veendam

Ik heb net al een blog over deze tentoonstelling geschreven op http://startpagina-artquilten.blogspot.com.

Hier wil ik het toch personaliseren, want ik trof daar natuurlijk een aantal bekenden waaronder Marjolijn, Tineke, Marjan en Marijke van onze artgroep. Marijke was deelnemer aan de tentoonstelling en zij had de uitnodigingen voor de meiden verzorgd. Ik had zelf al een uitnodiging van Rita Berghuis gekregen die ook deelnemer is. Daarnaast liet Marijke ons kennismaken met Thera die ook deelneemt aan deze tentoonstelling maar die zich ook heeft opgegeven voor onze artgroep.

Allereerst moet ik even vermelden dat ik de eerste jaren van mijn quiltcarriére les heb gehad bij Rita Berghuis en in een later stadium kregen Tineke en ik privéles van Rita. Dat was natuurlijk altijd reuze gezellig. Daarom vond ik het ook zo leuk om Tineke en Marjan vol bewondering te zien staan bij een quilt van Rita.

Als je echt jaren les hebt gekregen van dezelfde juf dan herken je ook direct haar werk. Deze quilt herkende ik dan ook direct aan Rita haar eigen manier van werken. Bovendien herkende ik de zeefdruk, want die hadden Tineke en ik al jaren eerder gezien. Natuurlijk heb ik ook nog even met Rita gesproken en samen hebben we deze quilt maar even besproken. Heerlijk is dat he. ZIj de juf ik de leerling. Dat verandert nooit. Wat ik zo knap aan haar werk vind is dat ze de teksten die ze vaak in haar quiltwerk gebruikt, zo uit de losse hand kan quilten. Rita zegt daarover: ik heb een timmersmanoog. Als je quilt is dat een zegen. Die laatste zin zijn mijn woorden hoor.

In diezelfde zaal hing ook een hele grote quilt, waarvan ik dan direct denk: hoe krijg je zo'n ding onder je naaimachine door? Ik schat zo in dat de quilt wel 2 meter breed is en ruim 1.30 hoog. De maakster is Gisela Stumpenhausen. Het zijn allemaal stroken stof die in de breedte zijn genaaid.

Maar aan een zijde, zodat de bovenkant open staat. Wat ik vooral heel leuk vind zijn de randen die niet afgewerkt zijn. Nu bedenk ik me dat het fijn zou zijn als ik daar een detailfoto van had gemaakt, maar dat is niet zo. Jullie zullen het moeten doen met een foto van de zijkant waarbij ook direct de naam en titel zijn vermeld.

Dan was er nog een wand waarop allemaal 30x30 quiltjes hingen.

De meeste foto's die ik heb gemaakt waren gewoon moeilijk om te maken omdat er veel mensen in de zalen aanwezig waren. Daarom zijn ze soms vanuit een vreemde hoek genomen.

Persoonlijk vond ik deze heel mooi. Het is een soort vlies waarvan 3 lagen achter elkaar hingen met een tussenruimt van zo'n 10 cm. Je moet er recht voor staan om de diepte te kunnen zien. Er zal geen foto zijn die recht doet aan zo'n mooi werk. Er waren 2 van, maar als je de kans krijgt moet je ze echt met je eigen ogen gaan bewonderen. Ze zijn van Marjon Hoftijzer.


En dan nog 2 foto's:


vrijdag 1 april 2011

Herstel van de toekomst

Dat is de titel van het lokatietheater in de strokartonfabriek De Toekomst in Scheemda, die wij vanavond hebben bezocht. Omdat de lokatie een net gerestaureerde strokartonfabriek is, die voordien al sinds 1968 niet meer in gebruik was, waren we goed voorbereid met een kussentje voor onder de billen en fleecedekens om ons te verwarmen.


Al direct, nadat we (Linda, Monique en dh) het terrein hadden betreden begon de proloog al in de buitenlucht. Zo kom je al direct in het verhaal en kom je al helemaal terug in de oorlogstijd. Armoe alom.

Verderop werden we getrakteerd op een mooi stukje muziek met daarnaast het uitladen van een heel oude vrachtwagen waarna de stropakken via een lopende band de fabriek in werden vervoerd.


Vervolgens kwamen we bij de ingang van de fabriek waar een enthousiast vertellende gids ons eerst wat vertelde over hoe het vroeger ging in de fabriek en hoe de fabriek tot stand was gekomen.

Daarna nam hij onze groep mee naar binnen langs diverse ruimtes waar hij boeiend vertelde over het fabrieksproces. Tijdens zijn verhaal waren er figuranten die zijn verhaal ondersteunden.
Zo was het in die tijd normaal dat moeder de vrouw tussen de middag langs kwam om haar man te voorzien van koffie en het weinige brood wat had ze te bieden.

De voorstelling zelf was fantastisch om te zien. Het verhaal gaat over strokartonarbeiders die zitten ondergedoken in de fabriek waar de stroman ze vervolgnes nog 6 jaar laat werken en hen in de waan laat dat de oorlog nog steeds over Nederland raast.

Mocht je in de buurt wonen is het zeker een aanrader. Zelfs de prijs van 18 euro voor een kaartje vond ik persoonlijk goedkoop. En voor ons ook nog dicht bij huis.
De kaarten zijn te bestellen via stichting peerd waar je ook meer informatie kunt vinden. Stichting Peerd is het theatergezelschap dat dit prachtige stuk heeft gemaakt. Vergeet ik nog te vertellen dat het stuk grotendeels in het gronings wordt vertolkt.