donderdag 22 augustus 2013

even bijpraten

Dat was dan 3 maanden blogpauze. Ook al heb ik jullie blogs wel gevolgd, bij mij viel niets te lezen. Hier in en om het huis moest flink geklust worden omdat we het huis te koop willen zetten. Maar wat het klussen (lees: verven, verven, verven) is het einde in zicht. Nu is ook nagenoeg het hele huis zowel van binnen als van buiten van nieuwe verf voorzien. Niet van een nieuwe kleur, want we waren de vorige nog lang niet zat.

Tussendoor wel een paar prachtige tentoonstellingen bezocht, maar dat heb ik wel met jullie gedeeld op facebook.

Inmiddels heb ik ook pinterest ontdekt en daar gaat ook nogal wat tijd in zitten. Maar dat vind ik dan ook weer ontzettend leuk.

Maar ja, wat heb je er aan een blog te schrijven als je niets te melden hebt. Maar dat heb ik wel hoor. Er is weer een quilt klaar. Begin juni kreeg ik een mail (zoals veel meer van jullie) of ik een quilt wilde maken voor Art Quilt Award 2013. Het thema is 'tijd',  Ik heb veel tijd verknoeid met het bedenken van wat ik wilde. Toen ik dat eenmaal had bedacht heb ik me verdiept in het fotoshoppen. Nou, daar kan ik kort over zijn: mislukt.

Toen moest ik terugvallen in dat wat ik wel kan. Huisjes maken. En dat moest in rap tempo, tussen het verven door. Jullie kunnen je voorstellen dat mijn dh daar ook erg blij van werd........

Ik zal jullie in vogelvlucht meenemen door het proces.


 Hier zie je rechtsonder wat rossige rotsachtige dingen,  Ik dacht dat ik hiervoor maar krimpfolie moest gebruiken. Dus een heel stuk op dat spullejte gequilt en toen moest ik stomen. En dat ging echt niet vanzelf. Daar begreep ik echt niets van. Ook al was het voor mij de eerste keer dat ik het krimpfolie gebruikte, ik had van te voren wel filmpjes hierover bekeken. Maar na een nachtje slapen had ik de oplossing. Ik had geen krimpfolie gebruikt maar tyvek.  Hij krinkelt wel hoor, maar niet zoals ik had verwacht. En ik vond het natuurlijk jammer van mijn tyvek. het voordeel is dan wel dat ik nog steeds krimpfolie in huis heb.


 Omdat de zelfgeverfde stof zich er goed voor leende heb ik wat bomen genaaid op de ondergrond. Helaas zie je er niet veel van terug omdat er maar eentje overbleef nadat ik het dak had bevestigd.


 Vorig jaar kocht ik in Birmingham dit apparaatje. Dit ding helpt je om repen stof door de ondergrond te trekken. Bij voorkeur met jute. Maar ik had nog een mooi open weefsel van zacht grijs. En dat werkte ook prima.



 Ik dacht dat het zo wel een mooi effect van dakpannen zou geven. En vooral van dakpannen die naar beneden waren gevallen.



 Maar ja, dan zit het erop en lijkt het helemaal nergens na. Totdat ik het aan een paar dames liet zien en Marjan met het idee kwam om fabric paper te gebruiken. Dat was precies de tip die ik nodig had, want de tijd ging dringen. Ik had nog een paar dagen voordat ik de foto's moest opsturen.



Dit is het eindresultaat zoals ik hem heb ingezonden. Natuurlijk ben ik er niet tevreden over. Het dak wilde gewoon niet lukken. Op de een of andere manier kreeg ik er niet het perspectief  in die ik bij het huis wel kreeg. Werken onder tijdsdruk bevalt me erg slecht. 2 maanden is ook wel erg kort dat om een quilt te maken. Je jon ook  niet uit je voorraad putten want de afmetingen moeten 1.00 x 1.00 zijn. Dat is hij dan ook preccies. Nu moet ik her en der nog wel dingen toevoegen om het meer een vervallen huis te maken. Maar dat is niet zo moeilijk. Aan het dak zelf ga ik niets meer veranderen want immers, ik heb de foto al op moeten sturen.

Vergeet ik nog te vertellen dat de tiel is:  vergane glorie.