Het is niet alle dagen feest

Nu eens een traditionele quilt die ik voor mijn oudste zoon heb gemaakt.
Op deze foto kun je zien dat hij bij ons in huis ook klusjes doet. Hier gaat ie binnen naar de kachelpijp kijken die lekt.
Arno mag graag op de bank een dutje doen en omdat Bard ook al eens zo'n heerlijke deken van moeders had gekregen moest hij er ook hoognodig eentje hebben vond ik. Gevraagd naar zijn kleuren en dat waren: geel, oranje, rood en zwart. Ik vond het nodig om daar bruin aan toe te voegen om de overgang beter te maken, maar daar werd hij niet gelukkig van. Eigenlijk zou hij hem krijgen op zijn verjaardag, 5 januari jl., maar toen was de quilt nog niet af omdat bernientje ziek was. Toen heb ik em al wel laten zien, want het naaiwerk was inmiddels af. En hij moest wel toegeven dat het bruin wel een toegevoegde waarde had.

Ik heb voor deze quilt een patroon gebruikt uit een tijdschrift creatief met patchwork gebruikt, die ik ook al eens voor een schoondochter had gemaakt. Dus ik wist nog dat er veel strijkwerk aan te pas kwam, daarom besloot ik em te naaien met katoenen garen. Dacht ik. Want tijdens het quilten raakten toch naadjes los. Oh, wat baalde ik, want dit garen kwam toch echt uit mijn katoen-garen-doosje. Dit betekende dat alles veel intensiever gequilt moest worden dan dat ik van plan was. Nu leende het quiltparoon zich daar best voor, maar het voelt gewoon veel statischer aan dan wanneer je alles losser quilt. Dat vind ik dan wel erg jammer, maar is gewoon niets aan te doen. De kleuren zijn in het echt veel mooier. Ik heb nog geprobeerd om de foto te bewerken, maar dat is niet echt een succes geworden.
En dan nog de naam: pandArno.
Als klein jongetje had Arno altijd een heel klein zwart-wit pandabeertje als knuffel. Die ging overal mee heen. Dus toen ik een randstof zocht bij www.denaaidoos.nl wees Frea mij op een prachtige zwarte batik met oranje pandabeertjes erop. Dus was de keus zo gemaakt en de naam werd geboren.