Zoals jullie weten ben ik lid van de groep QultPlus. Tijdens onze eerste bijeenkomst dit voorjaar hebben we o.a. besloten om allemaal een quilt te maken over hetzelfde thema. Als eerste kozen we voor het thema 'het noorden'. Dat kun je nog zo uitleggen als je zelf wil.
Direct wist ik dat ik iets met het gas wilde doen. Dat werd gewonnen op mijn geboortegrond Slochteren. Als het noorden immers ergens bekend om geworden is, is dat wel het gas uit Slochteren. Sinds enige jaren staat aan de A7 een kunstwerk dat de moleculen uitbeeld van gas.
Een foto van dat kunstwerk zal ik jullie in een volgend blog laten zien, want het ging toch weer anders dan ik had verwacht.
Oktober was de bijeenkomst waar we allemaal ons werk moesten laten zien over dit thema.
Omdat we toch een quiltgroep zijn met een Plus moest het dus wel iets bijzonders worden. Zo was ik de hele zomer bezig geweest om het kunstwerk om te zetten in stof. Maar dat was me niet kunstig genoeg. Er moest iets overheen had ik bedacht.
Op internet gezocht naar een mooie foto van een zonsondergang met daarop een boortoren. Want immers, zo wordt het gas uit de grond gehaald. Hier in het noorden staan heel veel van die boortorens in het grasland.
Die foto heb ik vergroot op het formaat van mijn eerste quilt. En vervolgens op mijn prikbord gehangen.
Dus allemaal stroken organza gesneden van 2,5 cm breed in de tinten van een zonsondergang. Daar ben ik dus weken mee bezig geweest om ze aan elkaar te naaien.
Op onderstaande foto kun je zien dat hij op de tafel ligt met daaronder de vergrote foto van de boortoren.
Dus met mijn eerste quilt met het kunstwerk van de moleculen en dit geval van organza onder de arm ging ik naar Wildervank. De dames werden lyrisch van mijn moleculen maar toen ik liet zien dat ik deze daarvoor wilde hangen (toen nog zonder boortoren) vonden ze allemaal dat dat afbreuk deed aan de moleculen. Terplekke bedacht ik toen dat ik dan maar een drieluik moest maken van het geheel. Want immers, ik had echt vele weken werk gehad om dit ding van organza te naaien.
Ik kan juliie nu alvast vertellen dat ik al weet hoe ik het derde deel wil maken, maar stel dat nog even uit omdat ik nu eerst aan de gang ga met mijn inzending voor de OECQ in Veldhoven. En daarna moet ook nog steeds het huisjesquilt afgemaakt worden. Pas dan ga ik met deel 3 van de moleculen aan de gang.
Maar in een volgend blog laat ik jullie alvast wel de moleculen zien hoor.
Maar nu even terug naar het organza en de boortoren. Ik had natuurlijk wel een proeflapje van organza gemaakt om te zien of je daar echt op kunt tekenen zoals ik van plan was. Want als ik het zou gaan naaien dan naai ik alle zomen plat en dat wilde ik persé niet.
Jullie weten allemaal hoe glad organza is, dus zat ik direct al met m'n handen in het haar. Hulp ingeroepen van mijn lief en die bedacht een heel bouwwerk zodat het organza niet kon verchuiven.
Hieronder kun je de tekening van de boortoren door het organza heen zien.
Omdat mijn lief toch in de buurt was heb ik em direct maar lief aangekeken en gevraagd of hij de grote lijnen voor me wilde tekenen. Want het donkerbruine onderste gedeelte kon ik toch sowieso zelf niet zien.
Hier hangt het aan de deur, maar omdat ik er net niet recht voor kan staan (er staat een buro tegen de maar) kun je de boortoren niet goed zien.
Daarom hieronder 2 detailfoto's zodat je het wel kunt zien.
