weer een kadootje

Afgelopen vrijdag kreeg ik zomaar dit met de post. Omdat ik de naam echt niet kon ontcijferen, was ik eerst in de veronderstelling dat ik een stille aanbidder had. Maar door een snuggere opmerking van mijn dh (hoe kan het ook anders) heb ik er maar es een mailtje aan gewaagd en hij had gelijk voor wat betreft de gulle gever. Want ik had vaker van dit soort verrassingen van haar via de post gekregen en gelukkig had ik bijbehorende kaarten bewaard, zodat we het handschrift konden vergelijken. Wat ons in verwarring bracht was het papier waar het bericht op was geschreven. Want ja, wie ken ik nu in brussel? Niemand dus.